- saymaq
- saymak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
saymaq — f. 1. Rəqəmləri sıra ilə demək, sadalamaq, sanamaq. Yüzə qədər saymaq. – Salman ona qədər saydı. S. R.. <Yusif Hümmətə:> Barmağınla sayırsan ki, filanıfilanı doldurmuşuq, yaxşı eləmisiniz. B. Bayramov. // Miqdarını bilmək üçün hesablamaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sayma — «Saymaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hesab — is. <ər.> 1. Hər hansı hesablamanın rəqəmlərlə ifadə olunan nəticəsi; say, miqdar. Əgərçi bizim qoşunumuz da hesab və ədəddə taifeyi Osmaniyyədən kəm deyildi. . M. F. A.. Qulaq asanların hesabı artdı. Ə. H.. Hesab etmək (eləmək) – saymaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayıb — is. <ər. eyb> 1. Utanılacaq şey, utanmağa səbəb olan hal; ar, biabırçılıq. Ayıb iş. –Ayıbsöyləyəninaybınısöylərlər. (Ata. sözü). <Həpir:> Mənə ayıb olar ki, atam bu qoca vaxtında güzəran qeydi çəkə. M. C.. 2. Qüsur, nöqsan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məzur — sif. <ər.> Üzrü olan, üzürlü, səbəbli. Həm o babətdə də biz məzuruq; Çünkü biz tərbiyəyə məmuruq. A. S.. <Şeyx Sənan:> Məni, şeyxim, bağışla, məzurəm. H. C.. Məzur görmək (saymaq, tutmaq) – üzürlü hesab etmək, üzrünü qəbul etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
say — 1. is. 1. Ədəd, rəqəm. Sayı yadda saxlamaq. Sayı öyrənmək. 2. Miqdar, kəmiyyət. <Həsən ağa:> Şükürlər olsun, gəldikcə ziyalılarımızın sayı artır, onları bir göndər, yanıma gəlsinlər, bir söhbət edək. Ə. H.. Saya gəlməmək – sayı çox olmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şən — 1. sif. Sevinc, sevincli, şad, məmnun. <Sevda:> Güldükcə günəş mən də gülərdim; Şən könlümü azadə dilərdim. H. C.. Böyük günlər, şanlı günlər, şən günlər; Yoluna düşən günlər; Hələ qarşımızdadır. M. Müş.. 2. bax şan 1. Getdi şənimiz,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
endirməx’ — (Qazax) hörmət etmək, saymaq. – Sən ha vax məni endirersəη? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
muğur — gəlmeg: (Bakı) əhəmiyyət vermək, saymaq. – Neynim, nə qədər deyrəm, heç muğur gəlmir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sallax — I (Şəmkir) qayıq dayanan yer. – Camışdarı sallaxdan öyzə sığıdım II (Qazax) eniş. – Göyəzəndə bir sallax var, həməşə ordan tüşörüx’ ◊ Sallax salmax (Qazax, Laçın) – 1. saya salmaq, saymaq. – Deyəsən, yekəlmisən, adama ta: sallax salmırsan; 2.… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
san — I (Bakı) meh. – San xəzridəndü; – Xərmən so:urmağ olar, hava sandu II (Cəbrayıl, Qax) say, miqdar ◊ Sanın tutməy (Cəlilabad) – saymaq. – Girdəkanın <qoz> zəgalıni (qərzək) söyərdüg, sanın tutıb heybəmizə qoyərdüg … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti